Op weg naar VNU Exhibitions in Utrecht, waarvoor we aan persberichten voor de Industriële Week werken, belandde ik vandaag bij Eindhoven in de file. Jammer, want juist bij Eindhoven heb je sinds de nieuwe rondweg klaar is een uitstekend alternatief: de N2 die naast de A2 loopt. Ik – en met me veel andere automobilisten – hadden echter de boodschap op het signaleringsbord een kilometer voor Leenderheide niet begrepen. Ook dat heeft met communicatie te maken. Denk niet dat de argeloze voorbijrijder symbolen snapt omdat jij ze dagelijks gebruikt. Communicatie betekent vooral je verplaatsen in de ontvanger van de boodschap. Dat is je vertrekpunt, of je nu in beeld of woord communiceert.
Hard blijven werken
Communiceren vergt ook hard blijven werken. Onderweg over de A2 hoorde ik op BNR de zoveelste discussie over de bezuinigingen die de vijf politieke partijen overeen zijn gekomen. ‘Brussel eist het 3 procent begrotingstekort’, zei dit keer Tofik Dibi (Groen Links). Alsof hij eigenlijk wilde zeggen: ik heb het niet bedacht… Zo communiceert de politiek al jaren over de Europese Unie. Zijn er positieve zaken te melden, dan is het vooral een verdienste van de Haagse politiek zelf. Zijn er minder positieve boodschappen, zoals nu, dan is het iets van Brussel. Kijk dan niet verbaasd op als de ontvanger van de boodschap – de kiezer – gaat denken wat moet ik met dat Europa? Daar komen toch alleen negatieve zaken uit voort? Communiceren blijft hard werken. In voor- en in tegenspoed.
(Foto: https://beeldbank.rws.nl, Rijkswaterstaat / Joop van Houdt)